پارادوکس ديکتاتورى و سرسپردگى

پوپر دموکراسى را نوعى از حکومت تعريف مى‌کنه که جابه‌جا کردنش نيازى به جنگ و خون‌ريزى نداشته باشه. واقعه‌هاى چند هفته گذشته نشون داد که ديکتاتورى‌هاى سرسپرده آمريکا با اين تعريف مى‌تونن نوعى دموکراسى باشند (پارادوکس؟!) شاه ايران، بن على و تا اينجا هم تا حدى مبارک. مردم که به طور جدى اعتراض کنند، آمريکا به نوکرش مى‌گه ول کن برو … ولى ديکتاتورهاى مستقل تا آخرين لحظه ول‌کن قدرت نيستند؛ تا مثل موش از سوراخ بکشن‌شون بيرون!