وبگردی
- روشنفکری دینی و مسئلهی فقر
- متن قرآن و ماتن قرآن
- مجتهد شبستری و حجیت مفروضات خداناباوران در مقام فهم قرآن
- روایت محمد ارکون از سرگذشت خویش
- خدا و انسان در گودر
- چرا ما بینهایت احمق هستیم؟
- دموکراسی دیجیتال
- دانلود ترجمه فارسی کتاب «منشأ انواع» اثر چارلز داروین
- نظریه به زبان ساده
- تاملات خیابانی: نقد پوپر در فضای شهری
- تولد، غیبت و ظهور منجی در "اصول کافی" (۲)
- تأملی در بازنمایی رسانهای بتوارههای امروزی
- تولد، غیبت و ظهور منجی در اصول کافی (۱)
- سومین ناقل تکامل انسان چیست؟
- نظریات مرتبهبالاتر دربارۀ آگاهی
- اسلام استوایی
- ابن سینا "دوآلیسم" را قبل از دکارت مطرح کرده بود
- Neurosynaptic Chips for Cognitive Computing
- صدرالمتألّهین و عشق به زیبارویان
- از ارواح گذشتگان تا یهوه خدای
۱۳۸۸ دی ۱, سهشنبه
بىربط
اگر وبلاگنويسى باشى که هر روز از هر درى بنويسى، مهم نيست که چه روزى چه مىنويسى. ولى اگر منتقدى باشى که تعدادى ولو اندک مخاطب جدى داشته باشى و به خصوص پس از اينکه ماههاست که کمتر به وبلاگت سر مىزنى و ترجيح مىدهى به برنامه شبانهات در تلويزيون برسى، آنوقت آنچه گاه و بىگاه هر از چندى مىنويسى نظر من مخاطب ولو مخالفت را جلب مىکند. اگر نبود که منتقد بودى و فقط مجيزگويى نمىکردى، باز هم ازت انتظارى نبود. انتظار هم نبود و نيست که مثل من و ما فکر کنى و بنويسى، يا حتا در مورد دغدغه روز من بنويسى. ولى من اگر جاى تو بودم وقتى تمام فضاى سايبر متوجه يک موضوع مهم است و به هر دليل نمىخواستم در موردش چيزى بنويسم، ترجيح مىدادم آن روز را خفهخون بگيرم و فردا بنويسم که چه کشف مهمى کردهام!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر