خفاش تورم

فهمیدن بعضی واقعیت‌ها اگرچه با بررسی‌های کارشناسانه و پیچیده امکان‌پذیر است، اما بدون این همه هم می‌توان درکشان کرد، مثل درک ننه‌جون کروبی از تورم. ولی این‌چیزی که من می‌خوام بگم یه کم متفاوته: از جنس پیش‌گویی است یا بهتر بگم پیش‌بینی. درسته که در این مورد دیگه داشتن تحصیل عالی لازم است ولی یه جور شامه هم هست که می‌تونه بعضی‌ها رو در این زمینه کمک کنه. بگذارید یه مثال بزنم: تشخیص فاصله با کمک امواج سونار به تکنیک‌های محاسبه‌ای پیچیده‌ای احتیاج داره که دانستنش از پس فیزیک‌دان‌ها و مهندسان بر می‌آید و بس و پیاده‌سازی‌اش به کامپیوترهای پیش‌رفته احتیاج داره؛ ولی خفاش بدون همه اون محاسبه‌ها و بدون هیچ دردسری می‌تونه راهش رو با کمک امواج سونار پیدا کنه. شاید اگه خفاش‌ها هم در علم پیش‌رفت می‌کردند از این‌که گونه‌هایی هستند که دور و برشان را با امواج الکترومغناطیس و بدون نیاز به کامپیوترهای پیش‌رفته شناسایی می‌کنند، تعجب می‌کردند …
خوب این مقدمه خیلی هم به چیزی که می‌‌خواهم بنویسم ربطی نداشت، جز این‌که بگم کافیه تو ایران زندگی کرده‌باشی تا از چیز‌های خیلی ساده و پیش پا افتاده‌ای که شاید در محاسبه هیچ اقتصاددانی جایی نداشته باشد، بتونی بوی تورم رو از دور و از پیش احساس کنی. مثلا خود من روز‌های قبل از انتخابات پارسال بوی باروت و دود سطل‌های زباله در حال سوختن را در خیابان‌های تهران احساس می‌کردم و یا یکی دو سال قبل که قیمت نفت سر به فلک گذاشته بود، منتظر یک واقعه بزرگ اجتماعی در کشور بودم، واقعه‌ای که چیستی‌ و چگونگی‌اش واقعا از اون موقع قابل پیش‌بنی نبود، فقط با ترس و دلهره منتظرش بودیم، آنچه سال پیش در خیابان‌های تهران شاهدش بودیم.
حالا هم چند روزی است که نه به واسطه پیش‌بینی پی‌آمد حذف یارانه‌ها، یا تحریم‌ها (که با محاسبه تورم سنگینی را پیش‌بینی می‌كنند) که از اسکناس‌ها نوی دستگاه‌های خودپرداز بانک‌ها، اون‌هم این موقع سال؛ بوی گرانی را از همین حالا استشمام می‌كنم …