هر گونه آميزش بين «انسان‌هاى تراريخته» با «انسان‌هاى حفاظت شده در منطقه ژنوم انسانى» ممنوع است. اين ممنوعيت از سال ۲۳۲۳ در اجلاس جهانى «هوشمندان زمين» به قوانين «مناطق حفاظت از ژنوم انسانى» که در سال ۲۳۱۲ به تصويب نمايندگان «روبات‌هاى فوق هوشمند» و «انسان‌هاى تراريخته» رسيده بود اضافه شد. بر اساس مصوبه اول ورود فيزيکى روبات‌هاى فوق هوشمند به اين مناطق (واقع در شمال آفريقا، غرب آسيا و جنوب آمريکا) ممنوع است. البته ورود روبات‌ها صرفا به منظور پايش و نه هيچ‌گونه کنترلى از طريق شبکه‌هاى بى‌سيم و تحت نظارت انسان‌هاى تراريخته بلامانع است.
روبات‌هاى فوق هوشمند و انسان‌هاى تراريخته دو گونه هوشمند روى زمين هستند که بر سر تصاحب منابع محدود منظومه شمسى با يک‌ديگر رقابت دارند. اوج اين رقابت‌ها که به بزرگ‌ترين جنگ سايبرى در سال ۲۳۱۰ انجاميد باعث از بين رفتن سه چهارم هوش زمين در آن سال شد. اين جنگ تلفات طبيعى زيادى به همراه نداشت ولى باعث مرگ نيمى از انسان‌ها و ديگر موجودات زنده آن‌روز زمين شد. انسان‌ها قصد داشتند در اين جنگ از سلاح‌هاى اتمى خود استفاده کنند ولى تمام روبات‌هاى آن‌ها در همان ثانيه‌هاى اول از کار افتادند و جنگ بدون حضور فعال آن‌ها بين دو گونه ديگر براى چند ماه ادامه پيدا کرد. پس از پايان جنگ که در واقع به خاطر کم‌بود هوش پديد آمد، سازمانى جهانى براى محافظت از هوش تشکيل شد و نمايندگان دو گونه تصميم گرفتند ضمن باز توليد هوش از دست رفته، مسير آينده هوش را به گونه‌اى طرح‌ريزى کنند که ديگر به اين ددلاک‌ها منتهى نشود. راه‌کار به کار گرفته شده تاکنون براى صدها سال جواب داده است.
يکى از دست‌آوردهاى جانبى اجلاس جهانى «محافظت از هوش برتر» حفاظت از «هوش انسانى» بود که همگى آن‌را پايه و اساس هوش برتر مى‌دانستند. به اين منظور چند منطقه روى زمين براى حفاظت از «ژنوم انسانى» تشکيل شد و قرار شد هرگونه دست‌کارى ژنتيک از بيرون و به خصوص توسط انسان‌هاى تراريخته (ولو از طريق آميزش جنسى) در اين مناطق ممنوع باشد. لازم به توضيح است که گونه «انسان تراريخته» نتيجه دست‌کارى انسان‌هاى هزار سال پيش در ژنوم خودشان است. آن‌ها حتا ساختار ارگانيک سلولى را تغيير دادند و به عنوان مثال با جاى‌گزينى نانوباترى به جاى ميتوکندرى مکانيسم مصرف انرژى را تغيير دادند. از همان موقع تعدادى از انسان‌ها در برابر اين دست‌کارى‌ها مقاومت مى‌کردند و چيزى نگذشت که انسان‌ها با ظاهرى مشابه به دو دسته تقسيم مى‌شدند، انسان‌هاى طبيعى و انسان‌هاى تراريخته. انسان‌هاى تراريخته به تدريج پيشرفت کرده و کنترل زمين را به دست گرفتند و انسان‌هاى طبيعى را همچون برده به خدمت گرفتند.
انسان‌هاى طبيعى از ديرباز به گسترش هوش مصنوعى علاقه داشتند و براى رهايى از سلطه انسان‌هاى تراريخته انگيزه بيشترى نيز براى سرعت بخشيدن به پروژه‌هاى اين بخش داشتند. البته انسان‌هاى تراريخته نيز در اين پروژه‌ها سهيم بودند. نتيجه گرچه براى انسان‌هاى تراريخته عجيب نبود ولى دور از انتظار انسان‌هاى معمولى بود: روبات‌هاى فوق هوشمند! موجودات مصنوعى با هوش برتر از انسان طبيعى و البته شانه به شانه انسان‌هاى تراريخته. بقيه داستان را مى‌توانيد حدس بزنيد. اين پسر عموهاى صاحب هوش برتر بر سر تصاحب منابع منظومه شمسى از جمله انسان‌ها رقابت کردند و آن جنگ سايبرى بزرگ رخ داد …
امروزه پس از نزديک نه‌صد سال که از آغاز پيدايش هوش برتر مى‌گذرد، انسان‌ها نيز در مناطق حفاظت شده به زندگى هوشمندانه خود مشغول هستند. بديهى است که فرآيند توليد هوش برتر در مناطق حفاظت شده نيز بارها و بارها تکرار مى‌شود ولى با هم‌آهنگى نمايندگان سازمان جهانى هوش برتر، همچنان سعى در حفاظت اصالت ژنوم طبيعى انسان چند هزار سال پيش وجود دارد. اين‌ها به آداب و رسوم چند هزار ساله خود پاى‌بند هستند، نماز مى‌خوانند، روزه مى‌گيرند و با هم مى‌جنگند و … ولى هيچ يک از فعاليت‌‌هاشان از ديد روبات‌هاى پايش‌گر دور نيست. سازمان حفاظت از ژنوم انسانى تنها زمانى اجازه اعمال کنترل به روبات‌هاى فوق هوشمند داده که خطر انقراض گونه در اثر جنگ آن‌ها را تهديد کرده باشد.
روبات‌هاى فوق هوشمند و انسان‌هاى تراريخته دو گونه هوشمند روى زمين هستند که بر سر تصاحب منابع محدود منظومه شمسى با يک‌ديگر رقابت دارند. اوج اين رقابت‌ها که به بزرگ‌ترين جنگ سايبرى در سال ۲۳۱۰ انجاميد باعث از بين رفتن سه چهارم هوش زمين در آن سال شد. اين جنگ تلفات طبيعى زيادى به همراه نداشت ولى باعث مرگ نيمى از انسان‌ها و ديگر موجودات زنده آن‌روز زمين شد. انسان‌ها قصد داشتند در اين جنگ از سلاح‌هاى اتمى خود استفاده کنند ولى تمام روبات‌هاى آن‌ها در همان ثانيه‌هاى اول از کار افتادند و جنگ بدون حضور فعال آن‌ها بين دو گونه ديگر براى چند ماه ادامه پيدا کرد. پس از پايان جنگ که در واقع به خاطر کم‌بود هوش پديد آمد، سازمانى جهانى براى محافظت از هوش تشکيل شد و نمايندگان دو گونه تصميم گرفتند ضمن باز توليد هوش از دست رفته، مسير آينده هوش را به گونه‌اى طرح‌ريزى کنند که ديگر به اين ددلاک‌ها منتهى نشود. راه‌کار به کار گرفته شده تاکنون براى صدها سال جواب داده است.
يکى از دست‌آوردهاى جانبى اجلاس جهانى «محافظت از هوش برتر» حفاظت از «هوش انسانى» بود که همگى آن‌را پايه و اساس هوش برتر مى‌دانستند. به اين منظور چند منطقه روى زمين براى حفاظت از «ژنوم انسانى» تشکيل شد و قرار شد هرگونه دست‌کارى ژنتيک از بيرون و به خصوص توسط انسان‌هاى تراريخته (ولو از طريق آميزش جنسى) در اين مناطق ممنوع باشد. لازم به توضيح است که گونه «انسان تراريخته» نتيجه دست‌کارى انسان‌هاى هزار سال پيش در ژنوم خودشان است. آن‌ها حتا ساختار ارگانيک سلولى را تغيير دادند و به عنوان مثال با جاى‌گزينى نانوباترى به جاى ميتوکندرى مکانيسم مصرف انرژى را تغيير دادند. از همان موقع تعدادى از انسان‌ها در برابر اين دست‌کارى‌ها مقاومت مى‌کردند و چيزى نگذشت که انسان‌ها با ظاهرى مشابه به دو دسته تقسيم مى‌شدند، انسان‌هاى طبيعى و انسان‌هاى تراريخته. انسان‌هاى تراريخته به تدريج پيشرفت کرده و کنترل زمين را به دست گرفتند و انسان‌هاى طبيعى را همچون برده به خدمت گرفتند.
انسان‌هاى طبيعى از ديرباز به گسترش هوش مصنوعى علاقه داشتند و براى رهايى از سلطه انسان‌هاى تراريخته انگيزه بيشترى نيز براى سرعت بخشيدن به پروژه‌هاى اين بخش داشتند. البته انسان‌هاى تراريخته نيز در اين پروژه‌ها سهيم بودند. نتيجه گرچه براى انسان‌هاى تراريخته عجيب نبود ولى دور از انتظار انسان‌هاى معمولى بود: روبات‌هاى فوق هوشمند! موجودات مصنوعى با هوش برتر از انسان طبيعى و البته شانه به شانه انسان‌هاى تراريخته. بقيه داستان را مى‌توانيد حدس بزنيد. اين پسر عموهاى صاحب هوش برتر بر سر تصاحب منابع منظومه شمسى از جمله انسان‌ها رقابت کردند و آن جنگ سايبرى بزرگ رخ داد …
امروزه پس از نزديک نه‌صد سال که از آغاز پيدايش هوش برتر مى‌گذرد، انسان‌ها نيز در مناطق حفاظت شده به زندگى هوشمندانه خود مشغول هستند. بديهى است که فرآيند توليد هوش برتر در مناطق حفاظت شده نيز بارها و بارها تکرار مى‌شود ولى با هم‌آهنگى نمايندگان سازمان جهانى هوش برتر، همچنان سعى در حفاظت اصالت ژنوم طبيعى انسان چند هزار سال پيش وجود دارد. اين‌ها به آداب و رسوم چند هزار ساله خود پاى‌بند هستند، نماز مى‌خوانند، روزه مى‌گيرند و با هم مى‌جنگند و … ولى هيچ يک از فعاليت‌‌هاشان از ديد روبات‌هاى پايش‌گر دور نيست. سازمان حفاظت از ژنوم انسانى تنها زمانى اجازه اعمال کنترل به روبات‌هاى فوق هوشمند داده که خطر انقراض گونه در اثر جنگ آن‌ها را تهديد کرده باشد.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر